Zwolnienie z opłaty od posiadania psów

Rada gminy może wprowadzić na swoim terenie opłatę od posiadania psów. Jest to opłata, którą pobiera się od osób fizycznych posiadających psy. Opłaty tej jednak nie pobiera się od osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności (w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych) z tytułu posiadania jednego psa, a także od osób niepełnosprawnych (w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych) z tytułu posiadania psa asystującego.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1170, ze zm.) art. 18a.

 

Zwolnienie z opłaty miejscowej i uzdrowiskowej

Gminy mogą wprowadzać podatki lokalne, czyli daniny obowiązujące wyłącznie na ich obszarze. Niektóre z nich nie dotyczą osób niewidomych.

Opłata miejscowa jest formą podatku lokalnego pobieranego od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych:

1) w miejscowościach posiadających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w tych celach,

2) w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status obszaru ochrony uzdrowiskowej na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych – za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach.

Opłata uzdrowiskowa również jest podatkiem lokalnym. Jest on pobierany od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach. Opłat tych nie pobiera się między innymi od osób niewidomych i ich przewodników.

Ustawa nie zawiera definicji osoby niewidomej, jednakże zgodnie z ogólnym rozumieniem przyjętym w polskim ustawodawstwie oraz na podstawie interpretacji wydanej przez Ministerstwo Finansów należy uznać, że „osoba niewidoma” to osoba, u której na podstawie przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych orzeczono znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności z powodu wrodzonych lub nabytych wad wzroku (symbol przyczyny niepełnosprawności „04-O”). Ustawa nie określa też dokumentów, którymi należy poświadczyć prawo do tego zwolnienia. Będą to jednak dokumenty, z których wynika zaliczenie do wyżej wskazanych stopni niepełnosprawności wraz ze wskazaniem przyczyny.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1170, ze zm.) art. 17.

 

Karta parkingowa

Karta parkingowa jest dokumentem, który wielu osobom niepełnosprawnym ułatwia funkcjonowanie w przestrzeni publicznej. Osoba kierująca pojazdem samochodowym oznaczonym kartą parkingową lub przewożąca osobę z niepełnosprawnością może nie stosować się do niektórych znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju oraz zatrzymywać się na specjalnie wyznaczonych miejscach. Powyższa regulacja dotyczy również pojazdów należących do placówek zajmujących się opieką, rehabilitacją lub edukacją osób niepełnosprawnych mających znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się o ile posiadają one karty parkingowe.

Osoby z niepełnosprawnościami posiadające karty parkingowe wydane za granicą również mają prawo do korzystania z omawianych przywilejów

Do znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju, do których nie musi stosować się posiadacz karty parkingowej zaliczamy:

Zakaz ruchu, zakaz wjazdu pojazdów silnikowych (B-3, autobusów (B-3a), motocykli (B-4) i motorowerów (B-10).

Osoba posiadająca taką kartę nie musi przestrzegać również znaków zatrzymywania (B-35, B-37, B-38, B-39),

Wyjątkiem wśród znaków postoju są te, które opatrzone są tabliczką „Dotyczy także niepełnosprawnych”.

Kartę parkingową umieszcza się za przednią szybą pojazdu samochodowego, a jeśli pojazd nie posiada przedniej szyby w widocznym miejscu jego  przedniej części, w taki sposób, aby wyeksponować widoczne zabezpieczenia karty oraz umożliwić odczytanie jej numeru i daty ważności.

 

KARTA PARKINGOWA DLA OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNEJ

Karta parkingowa jest wydawana wyłącznie osobie niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności mającej znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się oraz osobie niepełnosprawnej, która nie ukończyła 16 roku życia mającej znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się. Uprawnienie dotyczy osób, które posiadają symbol niepełnosprawności – 04-O – choroby narządu wzroku, 05-R – upośledzenie narządu ruchu, 07-S – choroby układu oddechowego i krążenia oraz 10-N – choroby neurologiczne.

Uwagę zwraca konieczność posiadania wskazania znacznie ograniczonej możliwości samodzielnego poruszania się. Jest to najistotniejsza przesłanka brana pod uwagę przy rozpatrywaniu wniosku o przyznanie karty parkingowej. Wskazanie do uzyskania karty parkingowej musi znajdować się w orzeczeniu o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności. Jeśli takiej przesłanki nie ma karta nie będzie przyznana.

Należy pamiętać, że osoby niewidome zaliczone do znacznego stopnia niepełnosprawności, które posiadają orzeczenia wydane przed 1 lipca 2014 r. wraz z symbolem przyczyny niepełnosprawności 04-O (choroby narządu wzroku), zawierające wskazanie do karty parkingowej mogą uzyskać ten dokument bez konieczności uzyskiwania nowego orzeczenia. Z kolei osoby niewidome z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności posiadające orzeczenia wydane przed 1 lipca 2014 roku muszą ubiegać się o nowe orzeczenie. Obowiązek weryfikacji orzeczeń dotyczy również dzieci niewidomych, które nie ukończyły 16 roku życia i posiadają orzeczenia o niepełnosprawności wydane przed 1 lipca 2014 roku.

Karty parkingowe wydawane są wyłącznie na czas określony. Osobie niepełnosprawnej kartę wydaje się na okres ważności orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności. Maksymalny termin ważności tego dokumentu  wynosi 5 lat. W przypadku śmierci osoby uprawnionej do korzystania z tego dokumentu karta traci ważność.

 

KARTA PARKINGOWA DLA instytucji

Kartę parkingową wydaje się placówce zajmującej się opieką, rehabilitacją lub edukacją osób niepełnosprawnych mających znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się. W przypadku wspomnianych instytucji Kartę parkingową wydaje się na okres 3 lat. Jeśli placówka działająca na rzecz osób z niepełnosprawnościami zaprzestanie korzystania z karty parkingowej musi ją zwrócić do powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności.

 

TRYB WYDAWANIA KARTY PARKINGOWEJ

Posiadając orzeczenie ze wskazaniem do wydania karty parkingowej, można złożyć wniosek w dowolnym powiatowym lub miejskim zespole do spraw orzekania o niepełnosprawności. Organem uprawnionym do wydawania kart parkingowych jest przewodniczący powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności. Aby uzyskać kartę parkingową osoba zainteresowana powinna złożyć stosowny wniosek do przewodniczącego powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności. Osoba niepełnosprawna składa wniosek osobiście z wyjątkiem osoby, która nie ukończyła 18. roku życia, za którą wniosek składają rodzice lub ustanowieni przez sąd opiekunowie albo jeden z rodziców lub ustanowionych przez sąd opiekunów, osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie pozostającej pod władzą rodzicielską, za którą wniosek składa jeden z rodziców i osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie niepozostającej pod władzą rodzicielską lub osoby ubezwłasnowolnionej częściowo, za którą wniosek składa odpowiednio opiekun lub kurator ustanowiony przez sąd. Wniosek placówki składa osoba upoważniona do jej reprezentowania.

Do wniosku osoby niepełnosprawnej należy dołączyć:

1. jedną fotografię o wymiarach 35 mm x 45 mm, odzwierciedlającą aktualny wizerunek osoby, której wniosek dotyczy, przedstawiającą tę osobę bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi szkłami; brak nakrycia głowy nie dotyczy wyznawców religii w której nosi się takie nakrycie, a w  dowodzie lub paszporcie również posiada się takie zdjęcie); Osoby, które  ze względu na wadę wzroku  muszą nosić ciemne szkła w  okularach mogą załączyć zdjęcie z takimi szkłami.
2. dowód uiszczenia opłaty za wydanie karty parkingowej, która wynosi 21 złotych.

Składając wniosek o kartę parkingową należy przedstawić do wglądu oryginał prawomocnego orzeczenia o niepełnosprawności, o stopniu niepełnosprawności lub o wskazaniach do ulg i uprawnień wraz ze wskazaniem do karty parkingowej.

W czasie pandemii koronawirusa osoby z niepełnosprawnością mogą składać wnioski o przyznanie karty parkingowej za pośrednictwem Poczty Polskiej. Również drogą pocztową karta parkingowa może być odesłana. Jest to rozwiązanie tymczasowe, które przestanie obowiązywać trzy miesiące od ustania epidemii. Do wniosku placówki dołącza się dowód uiszczenia opłaty za wydanie karty. W przypadku placówek obowiązuje zasada, zgodnie z którą na jeden pojazd wykorzystywany do przewozu osób niepełnosprawnych wydaje się jedną kartę. W przypadku spełnienia warunków do otrzymania karty parkingowej, przewodniczący zespołu w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku informuje osobę niepełnosprawną lub placówkę o terminie i miejscu odbioru karty.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2020 r., poz. 110 ze zm.),

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie rodzaju placówek uprawnionych do uzyskania karty parkingowej (Dz. U. 2014, Poz. 818)

Zwolnienia z opłat za abonament radiowo-telewizyjny

Prawo do zwolnienia z opłacania abonamentu za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych przysługuje między innymi:

1) osobom, co do których orzeczono o:

a) zaliczeniu do I grupy inwalidów lub

b) “całkowitej niezdolności do pracy, na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych lub”,

c) znacznym stopniu niepełnosprawności, na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych lub

d) “trwałej lub okresowej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników

2) osobom niewidomym, których ostrość wzroku nie przekracza 15%;

3) osobom niesłyszącym, u których stwierdzono całkowitą głuchotę lub obustronne upośledzenie słuchu (mierzone na częstotliwości 2000 Hz o natężeniu od 80 dB);

4) osobom, które otrzymują świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy z właściwego organu realizującego zadania w zakresie świadczeń rodzinnych jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej lub rentę socjalną z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub innego organu emerytalno-rentowego;

Dokumentami potwierdzającymi prawo do korzystania ze zwolnień z abonamentu są:

1) orzeczenie właściwego organu orzekającego albo orzeczenie właściwej instancji sądu uchylające wcześniejszą decyzję organu orzekającego ustalające I grupę inwalidztwa, całkowitą niezdolność do pracy oraz znaczny stopień niepełnosprawności,

2) legitymacja Polskiego Związku Niewidomych lub Związku Ociemniałych Żołnierzy Rzeczypospolitej Polskiej albo orzeczenie właściwego organu orzekającego o zaliczeniu do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności z tytułu uszkodzeń narządu wzroku, albo orzeczenie właściwego organu orzekającego, stwierdzające uszkodzenie narządu wzroku (ostrość wzroku nie przekracza 15 %), albo zaświadczenie wystawione przez zakład opieki zdrowotnej, w przypadku osób niewidomych ,

3) orzeczenie właściwego organu orzekającego o całkowitej głuchocie lub obustronnym upośledzeniu słuchu (mierzone na częstotliwości 2000 Hz o natężeniu od 80 dB), albo zaświadczenie wystawione przez zakład opieki zdrowotnej potwierdzające powyższe parametry,

4) decyzja właściwego organu realizującego zadania w zakresie świadczeń rodzinnych o pobieraniu świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku pielęgnacyjnego albo decyzja jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub innego organu emerytalno-rentowego, w przypadku osób pobierających rentę socjalną,

Zwolnienia z opłat abonamentowych przysługują od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osoba uprawniona złożyła we właściwym urzędzie pocztowym oświadczenie o spełnianiu warunków do korzystania ze zwolnienia i przedstawiła odpowiednie dokumenty potwierdzające jej uprawnienie.

Na koniec należy dodać, że osoby korzystające ze zwolnienia od opłat abonamentowych są zobowiązane zgłosić w odpowiednim urzędzie pocztowym zmiany stanu prawnego lub faktycznego, które mają wpływ na uzyskane zwolnienia, w terminie 14 dni od dnia, w którym nastąpiła taka zmiana.

Podstawa prawna:

1) ustawa z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1689 ze zm.),

2) rozporządzenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 16 lutego 2010 r. w sprawie rodzajów dokumentów oraz wzoru oświadczenia potwierdzających uprawnienia do zwolnień od opłat abonamentowych (Dz.U. z 2019 r., poz. 480, ze zm.).

 

Ulgi w zakupie biletów przy przejazdach poza granicami kraju

Zgodnie z postanowieniami międzynarodowych szczególnych warunków przewozu stosowanych do przejazdów na podstawie biletów nie zawierających obowiązkowej rezerwacji miejsca (SCIC-NRT) przewodnikowi towarzyszącemu osobie niewidomej przysługuje prawo do bezpłatnego przejazdu, podczas gdy niewidomy pasażer uiszcza pełną odpłatność za bilet.

Bilety dla osoby niewidomej oraz towarzyszącego jej przewodnika muszą być zakupione w kraju, w którym została wydana legitymacja dla osoby niewidomej ( zgodnie z przepisami krajowymi) i zawsze w relacji „tam i z powrotem”. Ograniczenie to wynika z braku możliwości udostępnienia organom kontrolnym we wszystkich krajach, wszystkich występujących wzorów legitymacji. Kontrola dokumentu uprawniającego do ulgi (w tym przypadku do bezpłatnego przejazdu przewodnika osoby niewidomej) odbywa się zatem przy zakupie biletów w kasie.

W naszym kraju uprawnienia do skorzystania z tej ulgi przysługują na podstawie dokumentów wymienionych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 20 kwietnia 2017 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 81, ze zm): potwierdzających schorzenia narządu wzroku, a zatem między innymi na podstawie legitymacji osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności z powodu choroby narządu wzroku.

By korzystać z wyżej omawianej ulgi, osoba niewidoma oraz jej przewodnik (człowiek albo pies) muszą odbywać podróż wspólnie, w jednym wagonie tej samej klasy.

Osoba niewidoma zobowiązana jest posiadać przy sobie legitymację osoby niewidomej (lub inny dokument pełniący funkcję takiej legitymacji), której numer wpisany jest na bilecie przewodnika i musi być w stanie udokumentować swoją tożsamość.

Wyżej wskazana taryfa międzynarodowa reguluje przewóz osób niewidomych i ich przewodników tylko w odniesieniu do przewoźników, którzy honorują Międzynarodowe szczególne warunki przewozu – (SCIC-NRT).

Poniżej zamieszczamy aktualną listę tych przewoźników:

1) Towarzystwo żeglugowe Attica Group S.A. (Superfast Ferries-BlueStar Ferries) – Attica Group;

2) Koleje Bułgarskie – BDZ;

3) Koleje Czeskie – CD;

4) Koleje Macedońskie – CFARYM;

5) Koleje Luksemburskie – CFL;

6) Koleje Rumuńskie – CFR;

7) Koleje Irlandzkie – CIE;

8) Koleje Portugalskie – CP;

9) Koleje Niemieckie – DB AG;

10) Koleje Duńskie – DSB;

11) Koleje Chorwackie – HZ;

12) Koleje Raab-Odenburg Ebenfurther AG – GYSEV;

13) Koleje Węgierskie – MAV;

14) Koleje Holenderskie – NS;

15) Koleje Greckie – OSE;

16) Koleje Austriackie – BB;

17) Polskie Koleje Państwowe – PKP;

18) Szwajcarskie Koleje Związkowe – SBB/CFF;

19) Koleje Belgijskie – SNCB/NMBS;

20) Koleje Słoweńskie – SZ;

21) Koleje republiki Czarnogóry – ŽPCG;

22) Koleje Słowackie – ZSSK;

23) Koleje Federacji Bośni i Hercegowiny – ZFBH;

24) Koleje Republiki Serbskiej – ZRS;

25) Koleje Norweskie – NSB

26) Koleje Fińskie – VR

27) koleje włoskie – Trenitalia

28) koleje hiszpańskie – RENFE

29) koleje francuskie – SNCF

Podstawa prawna:
Międzynarodowe szczególne warunki przewozu stosowane do przejazdów na podstawie biletów nie zawierających obowiązkowej rezerwacji miejsca (SCIC-NRT) Obowiązujące od dnia 15 grudnia 2019 r

 

Ulgi telekomunikacyjne

Obowiązek świadczenia udogodnień telekomunikacyjnych dla osób niepełnosprawnych mają dostawcy publicznie dostępnych usług telefonicznych.

Poniżej przedstawiamy wykaz udogodnień, które powinni świadczyć dostawcy usług telefonicznych dla osób niewidomych i słabowidzących.

1. Dostawca usług telefonicznych na każde żądanie niewidomego lub słabowidzącego abonenta jest zobowiązany w terminie 30 dni od dnia złożenia żądania, do przekazania informacji o oferowanych przez tego dostawcę usług – wszystkich udogodnieniach dla osób niepełnosprawnych. Wykaz usług powinien być sporządzony na papierze w alfabecie Braille’a lub przy użyciu dużej czcionki, a w przypadku wysyłania pocztą elektroniczną – w formacie tekstowym.
2. Na żądanie osoby niewidomej lub słabowidzącej dostawca usług telefonicznych, w ciągu 30 dni o zgłoszenia żądania ma obowiązek sporządzić ogólne warunki umowy, regulaminy i cenniki w alfabecie Braille’a lub przy użyciu dużej czcionki. Powinien udostępnić je na nośniku elektronicznym lub przesłać pocztą elektroniczną w formacie tekstowym.
3. Osoba niewidoma lub słabowidząca ma prawo żądać przedstawienia informacji o danych zawartych na fakturze wraz z podstawowym wykazem wykonanych usług telekomunikacyjnych w alfabecie Braille’a albo przy użyciu dużej czcionki lub przesłania powyższych informacji pocztą elektroniczną w formacie tekstowym. Szczegółowy wykaz wykonanych usług telekomunikacyjnych może zostać sporządzony przy użyciu dużej czcionki lub być przesłany drogą elektroniczną.
4. Dostawca usług telefonicznych powinien oferować modele telefonów (i inne urządzenia końcowe) dostosowane do potrzeb osób niewidomych i słabowidzących.
5. Urządzenia posiadające klawiaturę wybiórczą – telefon, smartfon, powinno być wyposażone, w co najmniej jeden przycisk wyróżniony w sposób umożliwiający jego rozpoznanie przez osoby niewidome i słabowidzące (w przypadku wyróżnienia tylko jednego przycisku powinien to być przycisk oznaczony cyfrą pięć) lub równoważną funkcjonalność umożliwiającą wybranie określonego numeru,
6. Urządzenia z klawiaturą dotykową lub inne telekomunikacyjne urządzenia końcowe posiadające rozbudowane menu, powinny mieć zainstalowane, co najmniej oprogramowanie asystujące, w szczególności program odczytu ekranu, opcje powiększenia i dostosowania obrazu do indywidualnych potrzeb, umożliwiające osobom niewidomym i słabowidzącym obsługę menu urządzenia i jego podstawowych funkcji takich jak wykonywanie połączeń telefonicznych lub wysyłanie i odczytywanie krótkich wiadomości tekstowych.
7. Dostawcy usług telefonicznych mają obowiązek zapewnić pomoc osobom niewidomym i słabowidzącym w skonfigurowaniu urządzenia telefonicznego lub usługi telefonicznej.
8. Kolejnym obowiązkiem jest przystosowanie aparatów publicznych do potrzeb osób niepełnosprawnych w tym niewidomych i słabowidzących.

Aparat publiczny przystosowany do korzystania przez osoby niewidome i słabowidzące powinien być wyposażony:

1. W klawiaturę wybiórczą, z co najmniej jednym przyciskiem wyróżnionym w sposób umożliwiający jego rozpoznanie przez osoby niewidome i słabowidzące (w przypadku wyróżnienia tylko jednego przycisku powinien to być przycisk oznaczony cyfrą pięć),
2. W oznaczony w sposób umożliwiający identyfikację położenia przez osoby niewidome i słabowidzące wlot i wylot karty lub monety,
3. W aktywną funkcję zapowiedzi słownych informacji sygnalizowanych sygnałami świetlnymi lub na wyświetlaczu aparatu.

Podstawa prawna:

Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 26 marca 2014 r., w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących świadczenia udogodnień dla osób niepełnosprawnych przez dostawców publicznie dostępnych usług telefonicznych, (Dz. U. z 2014 r. poz. 464)

 

Ulgi przy zakupie biletów na przejazdy kolejowe i w komunikacji autobusowej

Niewidomi ze znacznym stopniem niepełnosprawności (zaliczeni do dawnej I grupy inwalidzkiej, uznani za całkowicie niezdolnych do pracy i do samodzielnej egzystencji lub uznani za niezdolnych do samodzielnej egzystencji) mają prawo do:

93% ulgi przy zakupie biletu jednorazowego lub biletu miesięcznego imiennego na pociągi osobowe i zwykłe autobusy – płacą 7% ceny biletu, 51% ulgi w zakupie biletu jednorazowego lub biletu miesięcznego imiennego przy przejazdach pozostałymi pociągami i autobusami – płacą 49% ceny biletu.

Dokumentami poświadczającymi uprawnienia tych osób, do korzystania z ulgi 93% i 51% są:

1. wypis z treści orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, stwierdzający zaliczenie do I grupy inwalidów;
2. wypis z treści orzeczenia: wojskowej komisji lekarskiej, komisji lekarskiej podległej Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji albo Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Szefowi Agencji Wywiadu, stwierdzający zaliczenie do I grupy inwalidztwa;
3. orzeczenie lekarza orzecznika ZUS albo wypis z treści orzeczenia lekarza orzecznika ZUS stwierdzające całkowitą niezdolność do pracy i niezdolność do samodzielnej egzystencji albo niezdolność do samodzielnej egzystencji;
4. orzeczenie komisji lekarskiej ZUS stwierdzające całkowitą niezdolność do pracy i niezdolność do samodzielnej egzystencji albo niezdolność do samodzielnej egzystencji;
5. zaświadczenie ZUS, stwierdzające zaliczenie wyrokiem sądu do I grupy inwalidów bądź uznanie niezdolności do samodzielnej egzystencji;
6. wypis z treści orzeczenia lekarza rzeczoznawcy Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS), stwierdzający niezdolność do samodzielnej egzystencji;
7. wypis z treści orzeczenia komisji lekarskiej KRUS, stwierdzający niezdolność do samodzielnej egzystencji;
8. zaświadczenie KRUS, stwierdzające zaliczenie wyrokiem sądu do I grupy inwalidów bądź uznanie niezdolności do samodzielnej egzystencji;
9. legitymacja emeryta – rencisty wojskowego wydana przez właściwy organ emerytalny podległy Ministrowi Obrony Narodowej, z wpisem o zaliczeniu do I grupy inwalidztwa;
10. legitymacja emeryta – rencisty policyjnego wydana przez właściwy organ emerytalny podległy odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, Ministrowi Sprawiedliwości albo Ministrowi Obrony Narodowej, z wpisem o zaliczeniu do I grupy inwalidztwa lub stwierdzającym niezdolność do samodzielnej egzystencji;
11. orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności z powodu stanu narządu wzroku wystawione przez uprawniony organ;
12. legitymacja osoby niepełnosprawnej, stwierdzająca znaczny stopień niepełnosprawności, z powodu stanu narządu wzroku wystawiona przez uprawniony organ.

Dokumenty, o których mowa w pkt 1-8 i 10, okazuje się wraz z dowodem osobistym lub innym dokumentem umożliwiającym potwierdzenie tożsamości osoby uprawnionej.

 

Niewidomi z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności (zaliczeni do dawnej II grupy inwalidzkiej, uznani za całkowicie niezdolnych do pracy) mają prawo do 37% ulgi przy zakupie biletu jednorazowego lub miesięcznego imiennego w przejazdach autobusami i pociągami – płacą 63% ceny biletu.

Dokumentami poświadczającymi uprawnienia tych osób, do korzystania z ulgi 37% – przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego oraz autobusowego, są dokumenty, o których mowa w pkt 1 – 10 poprzedniego paragrafu stwierdzające całkowitą niezdolność do pracy albo inwalidztwo II grupy, z powodu stanu narządu wzroku oraz orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z powodu stanu narządu wzroku wystawione przez uprawniony organ albo legitymacja osoby niepełnosprawnej, stwierdzająca umiarkowany stopień niepełnosprawności z powodu stanu narządu wzroku wystawiona przez uprawniony organ.

 

Przewodnik podróżujący z osobą niewidomą zaliczoną do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności lub pies-przewodnik korzysta z 95% zniżki przy zakupie biletu jednorazowego przy przejazdach autobusami i pociągami. Opłata wynosi, więc 5% ceny biletu. Przypominamy, że przewodnik osoby niewidomej musi mieć ukończone 13 lat. Dokumentem uprawniającym przewodnika osoby niewidomej lub psa-przewodnika, do ulgowego przejazdu, jest dokument osoby niewidomej, której on towarzyszy.

 

Dzieci i młodzież niepełnosprawni lub dotknięci inwalidztwem (do ukończenia 24. roku życia) oraz studenci niepełnosprawni (do ukończenia 26. roku życia) korzystają z 78% ulgi przy zakupie biletów jednorazowych oraz miesięcznych imiennych na wszystkie pociągi PKP i autobusy.

Ulga ta obowiązuje przy przejazdach z miejsca zamieszkania lub pobytu do przedszkola, szkoły, szkoły wyższej, placówki opiekuńczo- wychowawczej, placówki oświatowo-wychowawczej, specjalnego ośrodka wychowawczego, ośrodka umożliwiającego dzieciom i młodzieży spełnianie obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, ośrodka rehabilitacyjno-wychowawczego, domu pomocy społecznej, ośrodka wsparcia, zakładu opieki zdrowotnej, poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, a także na turnus rehabilitacyjny i z powrotem.

Dokumentami potwierdzającymi prawo do ulgi w wysokości 78% są odpowiednio:

1. dla dzieci i młodzieży uczęszczających do przedszkola, szkoły, szkoły wyższej albo ośrodka lub placówki o charakterze oświatowym:
   • legitymacja przedszkolna dla dziecka niepełnosprawnego,
   • legitymacja szkolna dla uczniów dotkniętych inwalidztwem lub niepełnosprawnych,
   • legitymacja szkolna albo studencka wraz z jednym z dokumentów wymienionych pod literą b);
2. dla dzieci i młodzieży nieuczęszczających do przedszkola, szkoły, szkoły wyższej albo ośrodka lub placówki o charakterze oświatowym:
   • legitymacja osoby niepełnosprawnej, która nie ukończyła 16 roku życia, wystawiona przez uprawniony organ,
   • legitymacja osoby niepełnosprawnej, wystawiona przez uprawniony organ,
   • wypis z treści orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, stwierdzający zaliczenie do jednej z grup inwalidów,
   • wypis z treści orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, stwierdzający częściową niezdolność do pracy, całkowitą nie zdolność do pracy albo całkowitą niezdolność do pracy i niezdolność do samodzielnej egzystencji albo niezdolność do samodzielnej egzystencji,
   • orzeczenie komisji lekarskiej ZUS stwierdzające częściową niezdolność do pracy, całkowitą niezdolność do pracy albo całkowitą niezdolność do pracy i niezdolność do samodzielnej egzystencji albo niezdolność do samodzielnej egzystencji.
   • Przy przejazdach do i z jednostek udzielających świadczeń zdrowotnych albo pomocy społecznej bądź organizujących turnusy rehabilitacyjne, wraz z jednym z dokumentów, o których mowa wyżej, wymagane jest zaświadczenie (zawiadomienie, skierowanie) określające odpowiednio:
   • termin i miejsce badania, leczenia, konsultacji, zajęć rehabilitacyjnych, zajęć terapeutycznych albo pobytu w ośrodku wsparcia, domu pomocy społecznej lub na turnusie rehabilitacyjnym;
   • potwierdzenie stawienia się na badania, konsultację, zajęcia rehabilitacyjne, zajęcia terapeutyczne.
3. Ulga 78% przy zakupie biletu jednorazowego przysługuje również opiekunowi odwożącemu lub przywożącemu dziecko do lub z placówek (wymienionych w pkt 4) oraz w drodze po dziecko lub po jego odwiezieniu.

Jeżeli przejazd odbywany jest wraz z dzieckiem, Uprawnienie rodziców lub opiekunów poświadczają dokumenty dziecka wymienione w pkt 4 –

Natomiast jeśli jedno z rodziców lub opiekun jedzie po dziecko lub wraca po jego odwiezieniu, chcąc skorzystać z ulgi 78% musi posiadać:

• zaświadczenie wydane przez przedszkole, szkołę, szkołę wyższą, ośrodek lub placówkę o charakterze oświatowym albo placówkę opiekuńczo-wychowawczą (wg określonego wzoru),
• albo zaświadczenie, zawiadomienie, skierowanie (stwierdzające termin i miejsce badania, leczenia, konsultacji, zajęć rehabilitacyjnych, zajęć terapeutycznych albo pobytu w ośrodku wsparcia, potwierdzające stawienie się na badania, konsultację, zajęcia rehabilitacyjne, zajęcia terapeutyczne)

 

Dziecko do 4 lat korzysta z ulgi 100% przy przejazdach koleją oraz przy przejazdach środkami zbiorowej komunikacji autobusowej, jeśli nie zajmuje oddzielnego miejsca.

Uwaga!

Uprawnienia do ulgowych przejazdów koleją przysługują w klasie 2.Ulga nie obowiązuje na miejsca sypialne – należy je kupić dla siebie i przewodnika. Omówione poniżej ulgi nie dotyczą również autobusowych połączeń ekspresowych oferowanych między innymi przez „Polski Bus”. PKP Intercity i spółka Przewozy Regionalne zapewniają osobom z niepełnosprawnościami (w tym pasażerom niewidomym) pierwszeństwo do korzystania z miejsc siedzących. Szczegółowe informacje dostępne są na witrynach internetowych przewoźników.

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, (Dz.U. z 2018 r. poz. 295 ze zm.):art. 1a, 2 ust 3 i 4;
2. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY i Budownictwa z dnia 20 kwietnia 2017 r. w sprawie rodzajów dokumentów poświadczających uprawnienia do korzystania z ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, (Dz.U. z 2017 r. poz. 81 ze zm): par. 3, 7 i 8

 

Ulgi pocztowe na terenie Polski

Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami zwolnione z opłat są przesyłki dla osób niewidomych nadane przez:

1. osobę niewidomą lub ociemniałą i adresowane do biblioteki lub organizacji osób
   niewidomych lub ociemniałych bądź do organizacji, których celem statutowym jest działanie na rzecz osób niewidomych lub ociemniałych;
2. bibliotekę, organizację osób niewidomych lub ociemniałych bądź organizację, której celem statutowym jest działanie na rzecz osób niewidomych lub ociemniałych i adresowane do osoby niewidomej lub ociemniałej;
3. osobę niewidomą lub ociemniałą bądź skierowane do tej osoby zawierające wyłącznie informacje utrwalone pismem wypukłym.

Zwolnienie dotyczy opłaty pocztowej za przyjęcie, przemieszczenie i doręczenie przesyłki nie będącej przesyłką najszybszej kategorii, tego rodzaju i tej samej masy ustalonej w obowiązującym cenniku powszechnych usług pocztowych operatora publicznego. Zwolnienie to nie obejmuje opłaty za potwierdzenie odbioru przesyłki rejestrowanej.

Przez przesyłkę dla ociemniałych rozumie się „przesyłkę o masie do 7000 g, zawierającą korespondencję lub druki, w których informacja jest utrwalona pismem wypukłym lub na innym nośniku dostępnym do odczytu przez niewidomych lub ociemniałych, nadaną w sposób umożliwiający sprawdzenie zawartości”.
(Przez niewidomych i ociemniałych rozumie się osoby legitymujące się orzeczeniem właściwego organu orzekającego o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z tytułu uszkodzenia narządu wzroku).

Wykaz instytucji, które mogą wysyłać bezpłatnie przesyłki dla niewidomych i ociemniałych albo, do których niewidomi mogą bezpłatnie wysyłać przesyłki został określony w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministra Kultury.

Wśród bibliotek wymienionych w rozporządzeniu znalazły się:

1. Biblioteka Śląska w Katowicach
2. Dolnośląska Biblioteka Publiczna im. Tadeusza Mikulskiego we Wrocławiu
3. Główna Biblioteka Pracy i Zabezpieczenia Społecznego w Warszawie
4. Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego w Białymstoku
5. Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica w Szczecinie
6. Miejska Biblioteka Publiczna im. Władysława Reymonta w Skierniewicach
7. Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu
8. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Emanuela Smołki w Opolu
9. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Emilii Sukertowej-Biedrawiny w Olsztynie
10. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
11. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Witolda Gombrowicza w Kielcach
12. Wojewódzka Biblioteka Publiczna – Książnica Kopernikańska w Toruniu
13. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie
14. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Cypriana Norwida w Zielonej Górze
15. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. dr. Witolda Bełzy w Bydgoszczy
16. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Zbigniewa Herberta w Gorzowie Wielkopolskim
17. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego w Gdańsku
18. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Do organizacji osób niewidomych lub ociemniałych oraz organizacji, których celem
statutowym jest działanie na rzecz tych osób, rozporządzenie zalicza:

1. Euro-Regionalne Stowarzyszenie Niewidomych, Słabowidzących i Ich Sympatyków „Pomorze” w Gdańsku
2. Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego w Krakowie
3. Fundacja „Jasne Strony” w Warszawie
4. Fundacja Na Rzecz Osób Niewidomych i Niepełnosprawnych „Pomóż i Ty” w Gdyni
5. Fundacja Na Rzecz Osób Niewidomych i Słabowidzących w Krakowie
6. Fundacja Na Rzecz Osób Niewidomych Labrador – Pies Przewodnik w Poznaniu
7. Fundacja Polskich Niewidomych i Słabowidzących „Trakt” w Warszawie
8. Fundacja Pomocy Osobom Niewidomym i Słabowidzącym „Dioptria” w Śniatowej
9. Fundacja „Praca Dla Niewidomych” w Warszawie
10. Fundacja Szansa dla Niewidomych w Warszawie
11. Fundacja „Świat Według Ludwika Braille’a” w Lublinie
12. Fundacja Wspierania Rozwoju Osób Niepełnosprawnych „Radius” w Słupsku
13. Iławski Klub Sportu, Kultury Fizycznej i Turystyki Niewidomych i Słabowidzących „Morena
14. Klub Inteligencji Niewidomej Rzeczypospolitej Polskiej we Wrocławiu
15. Lubelska Fundacja Pomocy Osobom Niewidomym i Słabowidzącym w Lublinie
16. Mazowieckie Stowarzyszenie Pracy dla Niepełnosprawnych „De Facto”
17. Polskie Towarzystwo Tyflologiczne w Krakowie
18. Polski Związek Niewidomych
19. Regionalna Fundacja Pomocy Niewidomym w Chorzowie
20. Stowarzyszenie Dla Dzieci Słabo Widzących i Niewidomych „Razem Do Celu” w Dąbrowie Górniczej
21. Stowarzyszenie Inwalidów Wzroku w Jeleniej Górze
22. Stowarzyszenie Niewidomych Cywilnych Ofiar Wojny w Gdańsku
23. Stowarzyszenie Niewidomych i Słabowidzących „Kaszub” w Wejherowie
24. Stowarzyszenie Niewidomi Niewidomym w Olsztynie
25. Stowarzyszenie Na Rzecz Rehabilitacji Słabowidzących i Niewidomych w Warszawie
26. Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom Niewidomym i Niedowidzącym „Nadzieja” w Radomiu
27. Stowarzyszenie Przyjaciół Niewidomych i Słabowidzących w Poznaniu
28. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci Niewidomych i Słabowidzących „Bliżej Świata” w Lublinie
29. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci Niewidomych i Słabowidzących „Promyk” w Łodzi
30. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci Niewidomych i Słabowidzących „Tęcza” w Warszawie
31. Stowarzyszenie „WMW – Wspólnie Można Więcej” w Krakowie
32. Świętokrzyskie Stowarzyszenie Na Rzecz Dzieci i Młodzieży Niewidomej i Słabowidzącej  w Kielcach
33. Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika w Warszawie
34. Towarzystwo Opieki Nad Ociemniałymi w Laskach Warszawskich
35. Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym w Warszawie
36. Wielkopolskie Stowarzyszenie Niewidomych w Poznaniu
37. Wrocławskie Stowarzyszenie Przyjaciół Dzieci Niewidomych we Wrocławiu
38. Związek Niewidomych Rzeczypospolitej Polskiej w Krakowie
39. Związek Ociemniałych Żołnierzy Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie

Przesyłka dla niewidomych powinna być oznaczona na stronie adresowej nalepką (znak graficzny: człowiek z białą laską, koloru białego na czarnym tle; wymiary znaku: 52×65 mm), dostępną w urzędzie pocztowym oraz informacją identyfikującą nadawcę.

Przesyłkę dla ociemniałych nadawaną przez bibliotekę, organizację osób niewidomych i ociemniałych lub organizację działającą na rzecz tych osób oraz odsyłaną przez te osoby do wyżej wymienionych instytucji, operator przyjmuje do przemieszczenia i doręczenia opakowaną w woreczek z materiału zabezpieczony odciskiem pieczęci nadawcy, a w przypadku zwrotu przesyłki przez osobę niewidomą lub ociemniałą – pieczęcią placówki nadawczej operatora. Dopuszcza się inny sposób opakowania i zabezpieczenia tej przesyłki, o ile został on uzgodniony z operatorem. Operator świadczący powszechne usługi pocztowe zapewnia osobom niepełnosprawnym dostęp do powszechnych usług pocztowych przez:

1. doręczanie osobom niewidomym zaliczonym do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności – na ich wniosek i bez pobierania dodatkowych opłat, przesyłek listowych, przesyłek rejestrowanych, w tym przesyłek z zadeklarowaną wartością oraz kwot pieniężnych określonych w przekazach pocztowych, z pominięciem oddawczej skrzynki pocztowej oraz bez konieczności odbierania przesyłki w placówce operatora;
2. przyjmowanie od osoby niepełnosprawnej w miejscu jej zamieszkania prawidłowo opłaconej przesyłki nie będącej przesyłką rejestrowaną.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe (Dz.U. z 2020 r. poz. 1041 ze zm.), art. 26, 62.

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 6 września 2013 roku w sprawie wykazu bibliotek, organizacji osób niewidomych lub ociemniałych oraz organizacji, których celem statutowym jest działanie na rzecz osób niewidomych lub ociemniałych (Dz.U. z 2018 r., poz. 353, ze zm.),

Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 29 kwietnia 2013 r. w sprawie warunków wykonywania usług powszechnych przez operatora wyznaczonego (Dz.U. z 2020 r., poz. 1026).

 

Przesyłki pocztowe wysyłane za granicę

Druki dla ociemniałych (cekogramy) są zwolnione z wszelkich opłat pocztowych, z wyjątkiem dopłat lotniczych. Limit masy dla tych przesyłek wynosi 7000 g.

Cekogramy to druki dla ociemniałych nadawane w stanie otwartym oraz płytki ze znakami cekograficznymi odczytywanymi przez ociemniałych. Dotyczy to również nagrań dźwiękowych i specjalnego papieru przeznaczonych wyłącznie dla ociemniałych pod warunkiem, że są one wysyłane przez urzędowo uznany instytut dla ociemniałych lub do niego adresowane.

Poczta Polska ma prawo przyjmować jako cekogramy nagrania dźwiękowe oraz inne przesyłki uznane za przesyłkę dla ociemniałych wg naszych przepisów wysyłane przez ociemniałego lub adresowane do niego.

Druki dla ociemniałych winny być opakowane w taki sposób, aby ich zawartość była dostatecznie chroniona, a ich szybkie i łatwe sprawdzanie nie było utrudnione.

Na takiej przesyłce powinna być umieszczona na stronie z adresem odbiorcy nalepka (jak przy przesyłkach krajowych), dostępna w urzędzie pocztowym.

Podstawa prawna:
Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych sporządzone w Bukareszcie dnia 5 października 2004 r. (Dz.U. z 2007 r. nr 206, poz. 1494).
Regulamin Poczty Listowej, Światowy Związek Pocztowy sporządzony w Bernie dnia 28 stycznia 2005 r. (Dz.U. z 2007 r. nr 108, poz. 744).